Yurdumun şairleri (18.06.2023)

GÜZEL İSTANBUL

Taşına toprağına altın dediler
Adını İstanbul koydular
Kule kule binaların var
Yüz binlerce kölelerin var
Ah güzel İstanbul
Martılar gökyüzünde süzülürken
Dalgaların sahilleri döverken
Ama herkes, ama herkes seni överken
Ah güzel İstanbul
Yedi tepeden denizlere bakarsın
Çok çok canlar yakarsın
İnci gerdanlığını takarsın
Kız Kulesi’ne bakarsın
Bütün dünyaya değersin
Ah güzel İstanbul
Yaktın, yıktın beni
Bir de bu yetmezmiş gibi
Beni senden ayrı koydun
Ah güzel İstanbul

Önder Bulak 54 yaşında.

AH BE YÜREĞİM

Ah be yüreğim sen ki bana dayandın
Çok dert gördüm, içime attım
Doğduğum köyümden ayrı kaldım
Gitmek istedim, olmadı içime attım
Duygumu sazla anlattım anlayan olmadı
Sokaklarda bağırdım duyan olmadı
Şiirlerle ifade ettim okuyan olmadı
Ah be yüreğim sen ki bana dayandın
Herkesin bir derdi kendi içinde var
Yürekleri nasıl dayanıyor bilmedim
Dertlere çareyi ağlamakla belledim
Nusret’e nasıl dayandın be yüreğim

Nusret Sarıkaya İzmir Buca’da yaşıyor. Emekli öğretmen.

KABAHAT BENDE

Üzülmek ağlamak niye cananım
Ben sana kızamam, kabahat bende
Yüreğimde saklı geçmişim, anım
Derdimi yazamam, kabahat bende
Ben senin sözüne güvendim, kandım
Aşkın ile mutlu olurum sandım
Hasretinle her gün yandım da yandım
Ahdimi bozamam, kabahat bende
Kimseler derdime derman olamaz
Lokman hekim gelse çare bulamaz
Bir türlü bu yüzüm sensiz gülemez
İçip de sızamam, kabahat bende
Eller deli dedi, gülüp de geçtim
Kaç kaptan, kaç tas zehirler içtim
Yüreğime seni sevgili seçtim
Ben seni üzemem, kabahat bende
İlimdar’ım söyler söyler gezerim
Hem okurum, hem derdimi yazarım
Kendi mezarımı kendim kazarım
Ben böyle gezemem, kabahat bende

Orhan Oyanık Çanakkale’de yaşıyor.