Yurdumun şairleri (21.06.2023)

GÜVENME

Dünyanın tadı sevgiyle çıkar
Sanırsın sevildim dünyalar kadar
Zamanla çıkar aşkta foyalar
Güvenme yarına bugünkü kadar
Uzaksa sevdiğin yıldızlar kadar
Önüne dizilir, bir bir anılar
Acıtır içini, çıkmaz sancılar
Umudun biter, yalnızlık başlar
Güvenme duyguna mantığın kadar

Canan Eren Külahçıoğlu 1967 Ankara doğumlu.

NE FARK EDER?

Ömür dediğin nedir ki
Bitmez tükenmez değil ki
Gün gelir vakit bittiğinde
Sen gelmişsin, gelmemişsin ne fark eder
Sıra sıra dağlar gibi uzar sandığın
Hani dar gününde dost bildiğin
Bir lokmayı beraberce paylaştığın
Sen gelmişsin, gelmemişsin ne fark eder
Bu dünyada hep iyilik yaptığın
Dost sanıp bağrına bastığın
Yollar kara saplandığında gör halin
Sen gelmişsin, gelmemişsin ne fark eder

Nevzat Ataman 35 yılı aşkındır şiir yazıyor.

YALNIZLIK

Beni bıraktın da bu yalan dünyaya
Ardına bile bakmadan gittin ansızın
Keşke beni de götürseydin oraya
Esiri olmazdım şu illet yalnızlığın
Beni ayakta tutan, verdiğin hediye
Şimdi anladım ben senin kıymetini
Penceremden bakarım seni gelir diye
Kuru umutlarla avuturum kendimi
Ben mi sevilmiyorum yoksa yalnızlık mı
Şimdi ne yaren, ne de akrabadan yok ses
İyi gün dostu olanlar bilsinler
Bir gün sevmediğinin eline düşer herkes
Sen gittiğinden beri o gelinmez yere
Mum gibi eridim, bittim sevdiceğim
Bir Allah’ın kulu gelip kapımı çalsa
Nasılsın dese, çok sevineceğim

Nazmi Adalı Gebze’de yaşıyor.

ÇEVİRDİN

Güneş gibi battın sen yüreğimde
Hayat defterimi başa çevirdin
Bir derin paresin sen ciğerimde
Sevincimi gözde yaşa çevirdin
Kor ateşte buza döndü yüreğim
Çaresizim, kabul olmaz dileğim
Sonunda yıkılmış sevgi direğim
Sevecen yüreği taşa çevirdin
Kimine naz derler, kimine riya
Bazısı gerçektir, birçoğu rüya
Ölümüne sevgi, belki bir hülya
Gönül defterimi başa çevirdin
Çiçeği açmadan bülbül ötüyor
Takvim inceliyor, ömür bitiyor
Sevdalar ölürken umut yitiyor
Yaz bahar ayları kışa çevirdin

Kadir Yaldızkaya Eskişehir’de yaşıyor.

YÜREĞİMDEKİ GÖRÜNTÜ

Etrafımı büyük çukur kaplamış
Durmadan üstüme geliyor
Ben, kaçmak kurtulmak istiyorum
Ama bir türlü çıkamıyorum
Çukurun ortasında yalnızlık
Ne kadar kurtulup kaçmak istesem de
Ben kaçtıkça çukur beni içine alıyor
Boğuyor, boğuyor çırpınıyorum
Yalnızlık ne kadar derin bir yara imiş
Kökünü beynimden kazısam da bitmiyor
En küçük bir üzüntüde filizleniyor
Filizler uzayıp dal oluyor, ağaç oluyor

Emine Onur Manisa Turgutlu’da yaşıyor.

KARA GÖZLÜM

Yarimi görmeden gülmüyor yüzüm
Takatim kalmadı, tutmuyor dizim
Kaderimiz doğuştan karadır bizim
Gel de bir halimi gör kara gözlüm
Gündüz hayalimde, gece düşümde
Bir zaman gezdim yarin peşinde
Sevdanın ateşi yanar başımda
Gel de bu halimi sor kara gözlüm
Kader bizi attı gurbet eline
Canım kurban olsun senin yoluna
Hasret kaldım dostun gonca gülüne
Bir demet gülünden ver kara gözlüm
Gerçek söylerim, yalan yoktur sözümde
Gönlüm kaldı bir Çerkez’in kızında
Ay mı vardır yoksa nur mu yüzünde
Gel de bir defa sor kara gözlüm

Mehmet Özen Yaklaşık 45 yıldır şiir yazıyor.

HİÇ UĞRUNA BIRAKIP GİTTİN

Dilerim Allah’tan gülmesin yüzün
Bir gazel misali kurusun özün
Perdeler insin de görmesin gözün
Bizleri yüzüstü bırakıp gittin
Viran oldu evim, tütmüyor bacam
Ben de isterdim bir insanca yaşam
Gündüzü görmeden oluyor gecem
Acımadan bizleri bırakıp gittin
Döküldü saçlarım, değişti şeklim
Sen benim dünyada gonca gülümdün
Hanemde kuşlar baykuş öttürdün
Hiç uğruna bizleri bırakıp gittin
Çürüdü ciğerim, görmüyor gözüm
Titriyor ellerim, kırıldı dizim
Duvarda kaldı, bak çalmıyor sazım
Kalbimize kurşunu sıkıp da gittin

İsmet Caymaz Ceyhan’da yaşıyor.

BİLEMEZSİN SEN

Sen gönül kapını açamadıysan
Hasretiyle yanıp tutuşmadıysan
Seven gözlerle bakamadıysan
Sevmenin kadrini bilemezsin sen
Günleri, ayları sayamadıysan
Gelir diye yolun beklemediysen
Yarin sinesinde uyumadıysan
Sevmenin kadrini bilemezsin sen
Hayallere dalıp özlemediysen
Boş geçen yıllara acımadıysan
Göz göze gelince ağlamadıysan
Sevmenin kadrini bilemezsin sen

Mustafa Macit Kırşehir’de yaşıyor. Emekli.

GELMESEN DE OLUR

Maddiyatla cennetin kapısı açılmıyor
Her bedene kefen, tabut biçilmiyor
İnsan ayırıp, kodamanlar seçilmiyor
Kapıma gelsen ne olur, gelmesen ne olur
Dikenli, taşlı tarla benim olsun
Uzaktaki villalar sende kalsın
Kalenderim, garibanım varsın olsun
Kapıma gelsen ne olur, gelmesen ne olur
Gül dibinde büyümedik, gördük geven
Hoş gelmiş, sefa gelmiş bizi seven
Gün geldi bazen yağlı yedik, bazen yavan
Kapıma gelsen ne olur, gelmesen ne olur
İnsanlık ölmüş selam alınmıyor
Yeni urba giymekle adam olunmuyor
Neden gayrı hal hatır sorulmuyor
Kapıma gelsen ne olur, gelmesen ne olur
Üç günlük dünyada kimseler kırılmasın
Dost eş birbirine mal için darılmasın
Yanlış anlamayın, bana kimse alınmasın
Kapıma gelsen ne olur, gelmesen ne olur

Adem Ünlü Ankara Kızılcahamam’da yaşıyor. Yaklaşık 30 yıldır şiir yazıyor.