Yurdumun şairleri (24.05.2023)

GİTTİN SEN AMCA

İnsanların hep yardımına koşardın
Aşılmaz zorlukları hemen aşardın
İş bilmezlere çok fena kızardın
Neden yaşama kızıp gittin sen amca
Babamız kadar emeğini gördük
Sende daima dostluk, hürmet bulduk
Yokluğunda kahrolup, yandık
Neden haber vermeden gittin sen amca
Köyümüze senin için gelirdik
Her geldiğimizde senden hürmet görürdük
Seni amca değil hep babamız bilirdik
Neden bizi bırakıp gittin sen amca
Hayatını hep insanlara adadın
Daima toplum işleriyle uğraştın
Ailemizin, insanların iyiliği için çalıştın
Neden bizi ağlatıp gittin sen amca

Şahmettin Koç, Karslı.

DOST MU KALMIŞ?

Yürüyorum kaldırımlar mekân olmuş
Taşıyor beni yorgun ayaklarım keşmekeş
Elimde sigaram, dumanlar benden de sarhoş
Nerede eski mekânlar, mekân mı kalmış
Çaldığım kapılar koca kilitli duruyor
Sokaklar tenha, rüzgâr amansız esiyor
Herkes bir sihirli cama bakıp duruyor
Nerede eski muhabbetler, muhabbet mi kalmış
İlkbahar da geldi, yeşerdi bağlar
Bende yine gam, yine hüzünlü anlar
Herkes birbirine adeta küsmüş
Nerede eski tebessümler, yüzler gerilmiş
Beni benden etti, menfaat sahipleri
Ne ben benim, ne de dostlarım dost
Bir garip dünya, insanlar şaşırmış
Nerede eski dostlar, dost mu kalmış

Atilla Adsay, Bursa’da yaşıyor.

SEN VARSIN

Her yerde sen varsın
İçime çektiğim havada
İçtiğim bir yudum suda
Gezdiğim her yerde
Her yerde sen varsın
Gönlümde, kalbimde
Aklımda, fikrimde
Gündüzümde, gecemde
Her yerde sen varsın
Gördüğüm her şeyde
Duyduğum her seste
Söylediğim her sözde
İnan ki sen varsın
Bağrımda, canımda
Dört bir bucağımda
Akan gözyaşımda
İnan ki sen varsın
Denizin mavisinde
Rüzgârın esişinde
Dağların yüceliğinde
Her yerde sen varsın

Cengiz Kara, Tekirdağ’da yaşıyor.

BEN YANIYORUM

Bir gece yarısı bırakıp gittin
Uyusam, kâbusla uyanıyorum
Beni ateşlerin içine ittin
Sigaram yanıyor, ben yanıyorum
Bir seni biliyor, bir seni tanıyorum
Unutmam mümkün mü, hep anıyorum
Sensiz yaşamaktan utanıyorum
Sigaram yanıyor, ben yanıyorum
Hayalin gönlüme huzur verirken
Çaresiz sensizliğe dayanıyorum
Gençliğim, buz dağı gibi erirken
Sigaram yanıyor, ben yanıyorum
Tütün tarlasına döndü gençliğim
Ellerimle, yaprak yaprak biçtiğim
Sarıp, sarmalayıp her gün içtiğim
Sigaram yanıyor, ben yanıyorum

Mevlüt Açık, Konya Seydişehir’de yaşıyor.

UMUT VE ÖZLEM

Aşk, gözlerimde hüzün şimdi
İçimde kaybolan hayallerim
Gerçek olmayan vuslata dair
Hasretin tükettiği umutlar
Tükenen umutların yürekteki acısı
Bu acı diner mi bir gün
Dinse de, izi geçer mi bir gün
Sevmek zor, özlemek daha da zorsa
Yürek sevmekten geçer mi bir gün
Varlığı mı, yoksa yokluğu mudur
Acı veren sevginin
Yoksa, ayrı dünyalarda ama
Tek yürekte olması mıdır
Karmaşık hayatların doğrusu mu
Yoksa yanlışı mıdır sevmek
Yargılarken hayatı, verdiği acılar için
Unuttuğun güzellikleri düşün
Var saydığın karanlıkların içinde
Yok sayıp göremediğin yıldızları bir düşün
Umudun bittiğini sandığın yerde
Parçalara ayrılmışsa kalbin
Bir çocuğun gülümseyişiyle
İçinde filizlenen yeni umutları düşün
Hayatı güzel yapan sevgidir
Sevgiyi yaşatansa umut
Umut yeşerir özlemle
Özlem bitmez, hayat bitse de

Tülay Açıkgözoğlu, Marmaris’te yaşıyor.

HAYATIM

Kara kış mevsiminde
Dünyaya gelmişim
Her tarafta kar varmış
Tenimi ısıtmışlar, yüreğimi asla
Anne memesi emmeden
Gecenin iri göğsüne yapışıp
Ak süt gibi içmişim, hayatın çilesini
Bu yüzden, Ağustos’a inat
Yüreğimde hep kar vardı

Orhan Erdoğan, 1948 Kars doğumlu.

NEREDEN NEREYE

Bir zamanlar pırlantaydın, şimdi sorarsan eğer
Zerrece hükmü olmayan, geçmez pula benzersin
Başım üstündeydi yerin, öyle vermiştim değer
Ayağımın dibindeki yırtık çula benzersin
Ben sana kalbimi verdim, yerle yeksan eyledin
Gençliğimi çaldın zalim ömrüm noksan eyledin
Cude gibi zehir sundun, beni Hasan eyledin
Kerbela’da Kufe gibi alçak kula benzersin
Bilmiyorum nasıl düştüm gözlerinin fakına
Ömrüm geçti, hiç düşmedim sevdaların pakına
Kurban olam git, yaklaşma, gelme sakın yakına
Her tarafı diken dolu, kuru dala benzersin
Sen güllerin şahı idin, düştün dipsiz kuyuya
Tam yaşamaz, öldü derken, sende can buldu riya
Gökyüzünde uçuyordun, şimdi kaldın mı yaya
Her adımı çukur olan, kötü yola benzersin
Hiç sevinme, göremezsin benim mezar taşımı
Yalvardığını görmeden yere koymam başımı
Derdiyar’ım; aç gezerim, yemem senin aşını
Peteğinde zehir saklı, sahte bala benzersin

Ali Rıza Yeşilkaya, Kahramanmaraş Pazarcık doğumlu.

SARI ÇİÇEK

Güzel olur yayların gülü
Yeşil olur çiçeklerin dalı
Ne de güzel yakışmış yeşile sarı
Aklımı başımdan aldı güzelin yeli
Serin olur yaylalarda geceler
Aşıklar her gece sevdiğini heceler
Ne de çabuk geçti aylar, seneler
Sorarım; sevmenin yaşı var mıdır güzeller
Güzel olur Toroslar’da yeşil
Aralarında çiçekler, gizli gizli konuşur
Uğrun uğrun aşıklar kaş altından bakışır
Sorarım; sevmenin yaşı var mıdır güzeller
Lütfi der ki
Sevdamı yazdım dağlara
Çiçek çiçek ektim bağlara
Salkım salkım, bulut olur
Ağlar yağar bir gün

Lütfi Gölen, Mersin’de yaşıyor.