Yurdumun şairleri (24.06.2023)

ŞEREFİNE

Gözlerim yanıyor
Aklımda kırk bin düşünce kaynıyor
Kadehimde uykusuzluk
Kaldırdım şerefine senin için
Kapladın zihnimi ki o biçim
Kim demiş geceler sevişmek için
Kaygısız tasasız olan nerden bilsin
Kesik kesik alınmalıydı nefesler
Titremeliydi sarmaş dolaş bedenler
Tükenmemeliydi
Hiç başlanmamış sevişmeler
Girmeliydi yerin dibine tasalar kaygılar
Yaşanmalıydı ihtiras yüklü aşklar
Kim bilebilir belki de
Gün doğumunda yeni bir aşk başlar

Kenan Sayın İstanbul’da yaşıyor.

HÜZÜN KALACAK

Senin sana itirafın
Yine düşündürüyor hayat derinden
Oysa ne günahı var hayatın
Her şeyi kendime yapan
Hayatıma eden benim
Geçti gitti ömrüm, etrafa belli etmeden
Oysa seven de benim, öfkelenen de
Gülen de benim, ağlayan da
Geri getirmeyecek düşünmek hiçbir şeyi
Bir tek hüzün kalacak geriye hayattan

Beyhan Balaban Gazeteci, yazar, şair.

ADINI YAZDIM SOL YANIMA

Yollar gitgide bitmiyor
Zaman sensiz geçmek bilmiyor
Sevdan yüreğimde bir yara kanıyor
Bak bu gönül, her yerde seni arıyor
Karanfil döktüm yollarına
Hadi gel atıl kollarıma
Adını yazdım sol yanıma
Alacağım seni yar koynuma
Kuşlar mutluluğa kanat çırpmıyor
Yapraklar sararmış, dökülüyor
Mevsim sonbahar, hüzünlü yollar
Senin için açıldı bak bu kollar
İçimde hasretin dinmek bilmiyor
Kalbimdeki sızı beni dinlemiyor
Geceler hayalin olmadan geçmiyor
Özlemin sinmiş, kokun burnumda tütüyor
Karanfil döktüm yollarına
Hadi gel atıl kollarıma
Adını yazdım sol yanıma
Alacağım seni yar koynuma

Mehmet Koçdemir Samsun Alaçamlı.

SENSİZ

Sen geldin aklıma bu akşam
Bir sigara yaktım
Dumanı ile daldı gözlerim
Çok uzaklara gittim
Yüreğimde sen vardın
Seni düşünüyorum
Sen yoksun
Hüzün çöküyor kalbime
Üşüyor yüreğim
Gözlerim yaşlı
Ve yetim kalmışım
Sensiz ve çaresiz

Haydar Haner İzmir’de yaşıyor. Bu şiiri eşine ithaf etmiş.

ALIŞKIN DEĞİLİM

Alışkın değilim, yokluğunla yok olmaya
Senin hasretinle her gün yanmaya
Her gece gözyaşlarımla ıslanmaya
Alışkın değilim, seni sensiz yaşamaya
Gücüm yetmiyor anı defterini kapatmaya
Hatıraları silip baştan yazmaya
Başka bir kalbe göç etmeye
Alışkın değilim, mülteci gibi gezmeye
Tüketti sensizlik, gölgem olup takip ediyor
Sensizliğin uğultusu yüreğimi delip geçiyor
Kalbimde unuttuğun sen hiç durmadan kanıyor
Alışkın değilim, takvimler hep seni gösteriyor
Şimdilerde sevdam boyandı acıların rengine
Kalbim ise kurumuş, suya hasret çöl mevsiminde
İçimde dumansız bir yangın var, yanıyor en derinlerde
Alışkın değilim, boyun eğmeye bu aşkın kaderine

Ayşe Sırt Fethiye’de yaşıyor.

O KENDİSİNİ BİLİYOR

Sen yoksun yine bugün bakınıram etrafa
Bomboş sanki dünya, her şey anlamsız
Tükenmiyor nedense içimdeki bu isyan
Yokluğundan mı, yoksa var iken yok oluşundan mı
Dindiremiyorum içimdeki isyanı
Günden güne eriyorum
Her nefes alışverişimde seni düşünüyorum
Nasıl da unuttun geçirdiğimiz o mutlu günleri
Ne güzeldi değil mi, diyemiyorum artık
Seni hatırladıkça
Daha da alevleniyor içimdeki isyan
Sen ey maceralara doymayan
Duygu ve değerlerini kayıp etmiş
İnsan gibi sevince rahatsız olan
Hor kullanılıp bir kenara atılınca mutlu olan
Dostunu, düşmanını birbirinden ayırt edemiyen
Sen yaşarken ölen
Kadın

Ahmet Gürcü Konya’da yaşıyor. Memur.

GURBETTE TEK BAŞINA

Gurbetin alışamazsın havasına, suyuna
Zorluklar çıkarır, hiç bakmaz gözünün yaşına
Dünyada ne kadar dertler varsa verir başına
Kaderinle gurbette kalırsın tek başına
Gurbette aş, iş çok zor; ekmek aslanın ağzında
Gece gündüz çalış çabala, bir şey yok ortada
Nasibimiz bağlanmış o gurbetin insafına
Gurbette kaderinle kalırsın tek başına
Bayrak der; gurbette mutsuz günler geldi başıma
Beni gurbet rahat bırakmaz su kadar aşıma
Ümit yok, daima arayıştayım, tek başıma
Kaderimle ben gurbette kaldım yalnız başıma

Halil Vefa Bayrak Giresun Görele doğumlu. İstanbul’da yaşıyor. Emekli öğretmen.

BEN SENİ UNUTTUM

Seni dağdaki çobana sordum
Kalmadı benim umudum
Arasam belki bulurdum
Ben seni çoktan unuttum
Dağılmış saçların yüzüne
Sürme mi çektin gözüne
Aldandım bir çift sözüne
Ben seni çoktan unuttum
Unutulmaz gibiydin bence
Boyun uzun belin ince
Sallanı sallanı gidişine
Ben seni çoktan unuttum
Yapma derdim ben sana
Oturmadık yan yana
Vuruldum bakışına
Ben seni çoktan unuttum
Kırmızı gül ile gelsen yanıma
Dava kalsa mahkeme kararına
Bu dünya bir olsan senden yana
Ben seni çoktan unuttum
Gül gibi solarsın
Sen de beni ararsın
Bu sözlerim burada dursun
Ben seni çoktan unuttum

Mustafa Öztürk İstanbul’da yaşıyor.

KİMİN UMURUNDA?

Küçükken sevmişti bu gönül onu
Başkasının saracağını bilmeden
Unutursun, üzülme, geçer dediler
Ben yanıyorum kimin umurunda
Yılların özlemi yakıp bitirdi beni
Artık unutur oldum eski günleri
Belki geldi artık hayatın son demi
Bir Mehmet ölmüş kimin umurunda
Kabrimi uzaklara götürün
Yalancı dostlar bilmesin
Cennet de, cehennem de bu dünyada
Cehennemde yaşamışım kimin umurunda

Mehmet Horuz İstanbul’da yaşıyor.