Yurdumun şairleri (27.05.2023)

DUYDUN MU BENİ EMMİM KIZI?

Deli divane ettin beni
Gurbet ellere attın beni
Bir çulsuza sattın beni
Duydun mu beni emmim kızı
Hasret bıraktın beni sevenlerime
Derman olmadın kanayan yarelerime
Yıktın hayallerimi, doyamadım gençliğime
Duydun mu beni emmim kızı
Harap ettin güzel yıllarımı
Kabusa çevirdin tatlı rüyalarımı
Duy artık, inleyen feryatlarımı
Duydun mu beni emmim kızı
Senin yüzünden yıkıldı dünyam
Gündüzüm, gecem oldu haram
Bu acılara artık dayanamam
Duydun mu beni emmim kızı
Hiç mi ağlamadın bu alemlerde
Hiç mi sormadın sevenlerim nerede
Hiç mi korkmadın karanlık gecelerde
Duydun mu beni emmim kızı
Aç kalbini seni sevenlere
Bülbül ol, gir gönüllere
Vurmasınlar seni yerden yerlere
Duydun mu beni emmim kızı
Bir şeyler demeden çekip gidiyorsun
Sabır taşı mıyım, bana sabret diyorsun
Anlıyorum artık beni sevmiyorsun
Duydun mu beni emmim kızı
Ne olur bırak, gelme peşimden
Nice dersler aldım geçmişimden
Mutlu olacaksın benim bu gidişimden
Duydun mu beni emmim kızı

Muharrem Ortun, Diyarbakır’da yaşıyor.

KADERİMİZ BUYMUŞ

Kader ayırdı gülüm ne dersin
Yıktı benim gibi hep çaresizlikler seni de
Yazgı diyorlar ne yaparsın
Bu yazgı perişan etti senin gibi beni de
Bilemiyorum, şu an kim bilir nerelerdesin
Belki iyi, belki kötü bir eldesin
Alaca karanlıklar gibi kapkaranlık bir hücrede
Belki de ateş içindeki cehennemdesin
Artık dönülmesi imkânsız, yolun sonundayız
Ecel terleri içinde iki yolcu
Ümitsizlikler odağında ezilmekteyiz
Katlanacağız acıya, zulme katlanacağız
Dönüşü olmayan bu ayrılık yolunun
Çırpındıkça, batağına gömülüp gideceğiz

Cumali Kıcır, Adana Ceyhan’da yaşıyor.

ÇEKİYORUM

Gönül kırık, kalbim kırık
Yıkıp gittin sen dünyamı
Çeken bilir bu sevdayı
Çekiyorum bile bile
Sen kendini ne sanırsın
Çeken bilir bu acıyı
Yıkıp gittin sen dünyamı
Çekiyorum bile bile
Gören gözler görüyor seni
Çekenleri Mevlam bilir
Yıkıp gittin sen dünyamı
Çekiyorum bile bile
Yalan oldu, yalan oldu
Geçen günler acı oldu
Yaptıkların bana yetti
Çekiyorum bile bile

Yılmaz Elçin, Aydın’da yaşıyor.

DÜNÜR ABDULLAH

Genç yaşında ecel geldi yanına
Doktorlar çare olmadı akan kanına
Ne sağına dönebildin ne de soluna
Bizi yasa boğdun dünür Abdullah
Dört evladı yetim bırakıp gittin
Çevrende saygın biriydin, hep iyilik ettin
Mahşer günü seni korusun Allah
Doyamadık sana dünür Abdullah
Kader böyle yazılmış ne gelir elden
Bir yiğit eksildi Hatay ilinden
Mezarında rahat uyu, mutlu ol inşallah
Gönüllerde yaşayacaksın dünür Abdullah
Şair Adnan yazarken gözleri doldu
Elleri titredi, benzi de soldu
Böyle bir acı yaşamadım vallah
Seni unutursam namerdim dünür Abdullah

Adnan Coşkun, Alanya’da yaşıyor. Bu şiiri vefat eden dünürü Abdullah Sevik’e ithaf etmiş.

KALBİM YANARSA

Yıllardır aşk ateşiyle yanıp tutuşuyorum
Çok defa çaldım kapını, açan olmadı
Hüzünlenmiştim o anda, ağlayıp durdum
Bir kez olsa da içime neşe dolmadı
Kuşlar uçuşuyor, güneş batmak üzere
Kumsalda sensiz yalnızım, bakar dururum
Bulutlar kırmızılaşmış, benzer ataşe
Kalbim yandığı an beni yakar vurur
Gözlerim aradı seni, bütün evrende
Akıp gitti gözyaşlarım boşu boşuna
Ayı yıldızı indirip versem eline
O zaman yaptığım belki gider hoşuna

Osman Öcal, İzmir’de yaşıyor.

İLHAM VEREN GÜZEL

Alımlı çalımlı bir güzel gördüm
Vücut, kalça, göğüs yerli yerinde
Bakmak bile gözden pası siliyor
Kim olsa bakmaz ki benim yerimde
Yapma bebek gibi, endamı çok hoş
Yavru ceylan gibi ela gözler, kaş
Şu anda ne desem biliyorum boş
Gönlüm derde derman sevgi peşinde
Rengarenk giyinir etek, bluzu
Gencecik bir güzel, kınalı kuzu
Geceye renk katar seher yıldızı
Gören bu gerçeği bilmek zorunda
Her gün aynı yere çıkar bakarım
Gururu, kibiri yıkar bakarım
Yorulsam kendimi sıkar bakarım
Bıraktığı izler hayli derinde
Özellikle sabah gidip gelirken
Elimde bir şeyler alıp gelirken
Hayaller kurarak dalıp gelirken
Bu genç güzel ilham verdi sonunda

Salim Çimen, Tarsuslu. Adana’da yaşıyor.