Giriş
Kemeraltı Çarşısı’ndaki nalbur dükkanı babadan kalmaydı ve adeta Trabzonspor’un kalbinin attığı yerdi. Çünkü orasının sahibi Ahmet Suat Özyazıcı idi. 1954 yılında Yolspor’da başlayan futbol hayatının ikinci bölümü bu nalbur dükkanında geçerdi. Onu yeni tanıyan birisi olarak Trabzon’da ilk röportajlarımdan birini o dükkanda yapmıştım. Anlayacağınız bir nalbur dükkanından farksızdı burası.
Yörenin futbol gelişimi, yetiştirilen oyuncuların kazandırılması, kongre, futbol adına ilim, bilim buradan yönlendirildi. Sakin konuşması, o dönemde normal telefondan başka bir şey olmayan araç ve gereçle Trabzonspor’u bina etti Ahmet Suat Özyazıcı. İster efsane, ister filozof, ister başka bir şey deyin...
Suat hoca futbol üstü bir insandı. Dünya görüşü ise onu yükselten bir başka husustu. 1973-74 sezonunda İkinci Lig’de Trabzonspor’u şampiyon yaparak Birinci Lig’e çıkaran Özyazıcı, daha sonra Bordo-Mavili takıma 1975- 76, 1976-77, 1979-80 ve 1983- 84 sezonlarında olmak üzere 4 lig şampiyonluğu daha yaşattı. Ve tam tamına 18 kupa ile bir tarih ötesi yazdı Suat hoca.
Yörenin iki teknik adamından birisi olan Özkan Sümer ile gel-gitler yaşadılar. Sadece Trabzonspor için çabaladılar. Hiçbir yönetim bu ikili ile çalışırken görevden alma maddesini işletmedi. Bir gün eski futbolculardan Köksal Mesçi ile konuşurken onu öyle tatlı biçimde ortaya koydu ki... Maç konuşmalarında şu cümleyi ağzından düşürmezmiş: “Kadir ön direğe, Ali, Kemal ortaya, Necati arka direğe.” Şimdiki futbol ulemalarının işin içinden çıkılamaz futbol taktiklerinin yerini yukardaki sade cümle yerini almış ve 18 kupa getirmişti Trabzonspor’a.
İlk kez yöre insanının gelişen futbol kimliği ile Trabzonspor’un seri şampiyonluklar elde etmesini Suat hoca sağladı. Yani Karadeniz gencinin inadı ve yapısı. Yabancı oyuncu onun için Trabzonspor’a ihanet sayılabilecek bir husustu. İçeride ne kıymetler vardı. Hepsini görerek keşfetti. Ne kaset izledi ne de menajer sesi işitti.
Şenol, Turgay, Necati, Kadir, B.Cemil, Ali Yavuz, Bekir, Mehmet Cemil, Tuncay, Hüseyin, Ali Kemal. İşte bu efsane kadro tamamen yerli ve milli olup Suat hocanın bulup işlemesiyle yıllarca Bordo-Mavi’ye hizmet etti. Hiç allı-pullu kelimeler seçip cümle kurmazdı.
Kahvede onu dinleyenler anlardı ki hoca haklı kazanmış veya kaybetmiş. Rifat Dedeoğlu, Özkan Sümer ve son olarak Ahmet Suat Özyazıcı. Trabzon’da bir devir kapandı. Bundan sonra ancak yazılacak kitaplardan öğrenecekler onların kim olduğunu.
