Giriş
Geçen cumartesi takvimler bir kez daha 8 Mart’ı gösteriyordu ve bir kez daha siyasetçiler, devlet kurumları, sivil toplum örgütleri, özel şirketler ve aklınıza gelebilecek daha pek çok kuruluş 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü’nü, yayınladıkları son derece pozitif mesajlarla kutladı. Her birinin ne iyi niyetinden ne de çabasından en ufak bir şüphem yok. Çoğu bu konuda az da olsa bir farkındalık yaratabilmek için yıllardır mücadele ediyor.
Elbette ki bu günün kutlanmasının temelinde kadınların iş hayatındaki hak arayışları yatıyor.
Elbette ki mücadelenin başladığı ilk günden bu yana önemli mesafeler de kat edildi.
Ama günümüzde 8 Mart Dünya Kadınlar Günü’nün en büyük kazananının çiçekçiler olduğunu söyleyebiliriz rahatlıkla. Özellikle son yıllarda, bu önemli gün bir hak arama gününden çok bir kutlama gününe dönüştürüldü adeta. Oysa 8 Mart’tan sadece üç gün sonra, yani 11 Mart’ta, bir gün içinde beş kadın öldürüldü bu ülkede.
İzmir’de Fatma Kara, eski sevgilisi Olgun Gacar tarafından, sokak ortasında, dövüle dövüle öldürüldü. Fatma daha henüz 27 yaşındaydı.
Aynı gün içinde, Konya’da, Havva Adıyaman boşanma aşamasında olduğu eşi Yusuf Adıyaman tarafından, Tekirdağ’da Halime Avşar eşi Halil Avşar tarafından, İstanbul’da Gülnur Akalın eski eşi Tuncer Batmaz tarafından, Antalya’da Sevcan Demir Sakman ise eşi Halit Can Sakman tarafından katledildi.
Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu’nun verilerine göre 2024’te 394 kadın öldürüldü. En az bir o kadar sayıda kadının ölümü de ‘şüpheli’ olarak kayıtlara geçti.
2025’in ilk iki ayında ise 49 kadın cinayeti işlendi; 53 kadının ölüm nedeni de ‘şüpheli’ ifadesiyle resmi belgelerde yer aldı. Dolayısıyla, kadınların eşit işe eşit ücret hakkını savunalım; kariyer yapmasının önündeki engelleri el birliğiyle kaldıralım; mobingin, tacizin önünü alalım; kadınların dilediğini giyebilmesine, fikrini söyleyebilmesine olanak sağlayalım ama tüm bunları yaparken en temel hakkı olan yaşama hakkını çok daha iyi koruyalım. Kadın cinayetlerini azaltabilmenin yolu cezaların ağırlaştırılmasından, iyi hâl indirimlerinin kaldırılmasından, güvenlik tedbirlerinin daha etkin uygulanmasından geçiyor. Ve eğer gerçekten istenirse bunları sağlamak hiç de zor değil.
Şeyh Edebali’nin devlet büyükleri için kullandığı bir sözü vardır...
Der ki “İnsanı yaşat ki devlet yaşasın.”
Ben de diyorum ki “Kadını yaşat ki insanlık yaşasın.”
