Sanat, sanatçı

Hayat kirli savaşların kanlı gündeminden ya da siyasetin kısır çekişmelerinden ibaret değil. İnsana insan olduğunu hissettiren kıymetli ve özel alanlar da var bu hayatta. Sanat gibi…

Ressam Harun Antakyalı’nın Ankara’daki sergisi dün sona erdi. Küratörlüğünü kızı Ece Antakyalı’nın yaptığı “20’nci Yüzyıldan 21’inci Yüzyıla Harun Antakyalı” sergisinin açılışında ve kapanışında buluşup konuştuk sanatçıyla. Kağıtlar, tuvaller, betonlar arasında bakın nasıl bir mesajlar manzumesi çıktı ortaya…

FELSEFE ŞART

Sevgili Harun Antakyalı, boyayla ilişkinizin tabelacılıkla başladığını biliyoruz. Tabela boyamaktan, yıllar sonra bugün eserleri ünlü isimlerin koleksiyonlarında yer alan bir ressama dönüşme yolculuğunun felsefesi nedir?

Tabelacılıkla, hatta daha ötesi, aslında çocuk çıraklıkla başlayan, ardından sıkı bir akademik eğitimden geçen zorlu ve uzun bir sürecin sonucunda üretimleri bugün uluslararası koleksiyonlarda yer alan birinin elbette sağlam bir felsefesi olmalı. Bu yüzden hep söylerim “Felsefesi olmayan ressam boyacı, müzisyen çalgıcıdır” diye. Bana gelirsek… Yıllardır takipçilerim bilir ki, benim çıkışım hep sokaktır. Hâlâ da öyle. Kentler varsa ben varım. Ben olmasam kentler elbette yine olur ama ben kentlerle varım. Sanat da öyle; sanatın kişisel olarak sana, bana ihtiyacı yoktur ama iyi bir insan olabilmek için bizim sanata ihtiyacımız vardır. Sanat bir yolculuktur ve yol, birbirine bölünen yollar ile uzar.

PİYASAYA BAKIŞ

Resim sanatında bugün Türkiye’deki güncel piyasa ile Harun Antakyalı’nın arasında bir mesafe var gibi görünüyor. Öyle mi? Öyleyse neden?

(Gülerek) Bu durum görünür hâldeyse bu önemli bir şey. Çünkü bakın… Harun kendi yolculuğunda devam etmeye çalışan, sanatın meslek değil yaşam şekli olduğuna inanan biri. Balon piyasa işleri beni zerre kadar ilgilendirmez. Ben yaptıklarımı ve onlara değer veren insanları korumak zorundayım. Mesafeyi benim şartlarıma uymayanlarla devamlı korumak zorundayım. Bizler yıllardır emek veriyoruz, emeğimizin arkasında duruyoruz, o kadar. Zoruna giden varsa uzak dursun ki, bizler de yolumuza devam edelim.

SANAT DEĞİŞTİRİR

İddialı, köşeli ve müdanasız bu cevabın üstüne, biraz idealize de olsa şu soruyu soracağım; Bir sanatçı ülkesinde ve sanatın evrensel gücüyle dünyada neleri değiştirebilir?

Doğru, ben iddialıyım. Sanatçı iddialı olur zaten. Gelelim değişim ve değiştirme gücüne… Dünyayı değiştiren sanattır ve sanat aslında bilimin de ilham kaynağıdır. Herkes kendi hayatından da bilir, bire bir, bir şeyleri değiştirmek elbette zordur. Sanatın gücü tabii ki evrenseldir fakat bu üç-beş günde hiçbir şeyi değiştiremez. Zaman alır, emek ister. Başta bir ‘çırak’tan söz etmiştik ya... Bir tabelacının, bir zanaatkârın çırağından… İşte o çırak, ustası zanaatkârdan aldığı sıkı ve acımasız eğitimle bugün akademik eğitimli bir ressamın atölyesinde çok başka boyutlara dönüşebilir. Usta-çırak ilişkisiyle başlayan, akademiyle devam eden yoldaki değişim ve dönüşümdür benim bugünümün özeti. Müthiş bir sentez. Yani düşünün; beni, insanı bu kadar değiştiren sanat dünyaya neler yapmaz?