Giriş
Her sanatçının söylemek için can attığı ‘İsyan’ şarkısının sahibi Halil Sezai; bir gün ona olan duygularımızı anlatmak için bu şarkıyı kullanacağımızı hiç düşünmüş müdür acaba? Sanmam! Ama şu anda tüm Türkiye, Halil Sezai’ye isyan ediyor, burası net! Yaşlı bir adamı tekme tokat dövdüğü için isyandayız hepimiz. Halil Sezai, gürültü yaptıkları için kendilerini ikaz eden yaşlı bir adamın evini basıyor, dövüyor. Adam 67 yaşında. Sosyal medyadaki görüntüleri izlerken resmen utandım. Belli ki alkollü. Kendi de yere düşüyor, ayakta duramıyor. Haklı bir gerekçe değil ama diyelim ki alkolden yapıyor bunları…Yanındaki adamlar ne halt etmeye engel olmuyor?
En çok da onların öylece durmalarına sinir oldum. Siz fedai misiniz ya, kabadayının korumaları mısınız? Ne utanmaz, ne rezil adamlarsınız. En fenası da bu işin bile siyasete alet edilmesi, taraf tutulması, olayın saçma sapan yerlere çekilmesi. Yaşlı bir adam tekme tokat dövülmüş. Döven kişinin cezasını çekmesi gerek, net. Bu kadar! Olay budur, sündürmeyin, saçmalamayın, her şeyi birbirine karıştırmayın artık. Şiddetin kadını, erkeği, partisi yoktur. Kadını, erkeği, çocuğu, hayvanı dövene, eziyet edene sonuna kadar karşı çıkacağız. Aması, maması yok!
Eğlence sektörüne kayıtsız kalmak niye?
Tüm dünya Covid’in ikinci dalgası için alarmda. Bir taraftan korunmaya, bir taraftan hayatımıza devam etmeye çalışıyoruz. Çünkü dört ay daha eve kapanmaya kimsenin maddi manevi gücü yok. Bu yüzden her sektöre bir takım yaptırımlar uygulanıyor, kimi faaliyetler durduruluyor vs. Sağlık söz konusu sonuçta; herkes en doğru çözümü bulmaya çalışıyor.
Ancak yaptırımlar herkes için geçerli olmayınca, mağduriyetler oluşuyor. Mesela uçaklarda dip dipe oturulurken, plaj ve restoranlarda dip dipe sosyalleşilirken; sadece müzik ve tiyatro sektörünün faaliyetlerinin yasaklanması, isyan ettirdi sektördekileri. Neyse ki Kültür ve Turizm Bakanlığı, açık ve kapalı mekanlarda sahnelenecek tüm tiyatro, opera ve bale gösterilerinin yasakların dışında tutulacağını duyurdu.
Şimdi sırada müzik ve eğlence sektöründe çalışanlar var. Gerekli önlemlerle dahi bu işin yapılamayacağına inanılıyorsa; o zaman bu sektöre bir yardım planı düşünülmesi gerekmiyor mu? Binlerce insan bu sektörden ekmek yiyor. Niye bu konuda herkes kör ve sağır olmayı seçiyor?
Kırmızı profiller
Müzik sektöründe çalışanlar ve onlara destek vermek isteyenler sosyal medya profillerini kızartmıştı geçtiğimiz hafta... Yani kırmızı renkle tepkilerini ortaya koyup, dikkat çekmek istediler. Kimi itiraz etti bu işe; “Pasif direnişler medeni ülkelerde işe yarar, bizim gibi bir ülkede çok Fransız hareketler bunlar. Profili bırak, kendimizi kırmızıya boyayıp ortada dolaşsak, yine faydası olmaz” diyerek.
Haklılık payı var mı? Var. Ben de pasif direnişlerin işe yaradığını düşünmüyorum ama bir farkındalık çabasıdır, ne zararı var ki? Asıl zarar, sektör çalışanlarının hayatlarının, birikimlerinin erimesi. Umalım ki tez zamanda bir şeyler yapılsın.
‘Van dağ başı değildir!’
Yine bir diziyi gerçek sanma ve celallenme hikayesi... ‘Arıza’ diye bir dizi başladı. Malum dizi dediğin kurmaca karakterler, kurmaca bir hikayedir ya.. Yeşim Salkım’ın canlandırdığı kurmaca karakter, bir doktorun görev yaptığı Van için ‘Dağ başı’ dedi. Vanlılar anında tepki yağdırmaya başladı, kanalı özür dilemeye davet ettiler falan. Allahım öyle komik, öyle saçma ki…
Sonra biri durumu şahane şekilde açıkladı: “Kurmaca karakterlerin evrensel bir doğruyu değil, o karaktere ait bir düşünceyi ifade ettiği gerçeğinin anlaşılması, ruhsal gelişimde hangi yaşlara tekabül etmektedir? Buna göre ülkemiz ruhsal gelişim açısından kaç yaşındadır?” Dizinin başrol oyuncusu Ahmet Mümtaz Taylan da “Aklına sağlık kardeşim” diye not düştü bu yazının altına.
Gerçekten yaşınız kaç? Bir diziyi ya da filmi gerçek sanınca merak ediyor insan? Haa, Van gerçekten dağ başı değildir, göl yanıdır, toplumdaki bilinen ezberlerden yola çıkılarak senaryoya böyle bir cümle yazılmıştır elbette… O vakit, şehrinizi en iyi şekilde tanıtmak olsun göreviniz.
Şahane kapak olmuş
Birkaç ay önce 18 yaşındaki Ellie Goldstein Vogue dergisinin Down sendromlu ilk modeli olmuştu.. Şimdi de Down sendromlu Alman sinema oyuncusu Luisa Wöllisch, Biss isimli derginin kapağında yer aldı. Artık normalleşmesi gereken durumlar bunlar. O yüzden şahane. Türkiye’de çıkan dergilere de örnek olması adına heyecan verici.
Her üç ayda bir aynı oyuncuyu dergi kapaklarında görmekten bıktım kendi adıma. Aynı yüzler, aynı sözler, aynı çekimler. Sonra ‘dergiler neden satmıyor?’ ağlamaları.. Özür dilerim ama bana yeni ne sunuyorsun derginde? Nasıl ilginç bir hikaye anlatıyorsun? Al bak, korkmadan cesurca adım attığında, dikkatleri çekeceksin. Yeter ki şaşırt beni.
