Attı yemedi

Avrupa ve Türkiye’de kupalardan elenmenin ardından, elde kalan ‘en büyük hedef’ yolunda rakip Kara Kartal’dı. Dün akşamki ilk 11 ile geçen seneki Beşiktaş maçı ilk 11’ine baktığımızda; kadro olarak Galatasaray’ın, üstüne ‘hiçbir şey’ koyamadığını görüyoruz.

Hatta Boey’in kaybı var. Böylesi maçlar için alınan adamlar kadroda bile değil. Neyse ki artık Galatasaray’ın gerçek bir sol beki var. Maç golle başladı. Erken gol Galatasaray’ın tedirginliğini bir anda bitirdi. Rakibin de konsantrasyonunu zedeledi ama bu durum kısa sürdü. Beşiktaş rakibinin yumuşak karnı olan kanatlardan yüklendi. Pozisyonlar da buldu ama golü bulamadı. Demirbay ve Torreira’nın önceki maçlara kıyasla düşük performansları rakibe cesaret verdi. Sanchez’in top kayıpları da can sıkıcıydı. İkinci yarı Beşiktaş beraberlik için sahaya çıkmış. İki net pozisyonda önce Colley sonra da Ghezzal golü bulamadı.

Takım ne zaman sıkışsa 37’lik Mertens oradaydı. Çıkana kadar çok büyük oynadı. Ustalık böyle bir şey. Son dakikalarda Okan Buruk’un kulübeye baktığı zaman yaşadığı hayal kırıklığını tahmin edebiliyorum. Sezon başında o kadar adam al. Böyle bir zamanda elde olanlara bak. Hele Vinicius ve Ndombele! Oyuna girişlerinde bile meymenet yok. Galatasaray oyun olarak değil ama skor olarak istediğini aldı. Attı ve yemedi. Beşiktaş’ın direkten dönen topu, kaçırdığı pozisyonlar şansı oldu Galatasaray’ın. Bu önemli galibiyet şampiyonluk yolunda çok ama çok kıymetli. Bunun değerini ilerleyen zamanda daha iyi anlayacağız.