Eskiler ve yeniler

Galatasaray kadro olarak ‘ideale en yakın’ isimlerle çıktı Hatay karşısına. Okan Buruk bu tercihiyle; tüm eleştirileri dinlediğini, tüm önerileri değerlendirdiğini gösterdi bana göre. Buruk özelinde artık ligimizde ‘Yeni nesil teknik direktör’leri izlemeye başladık. Genç, dinamik, çalışkan ve dünya futboluna entegre. En büyük özellikleri de; eleşirilere ve değişime açık olmaları. ‘Her şeyin en iyisini ben bilirim’ havaları yok. Yine de her öneriyi bu kadar dinlememelerini tavsiye ederim. Maç öncesi, yüreğimizi yakan depremde kaybettiğimiz canlarımızı içimiz sızlayarak andık bir kez daha. Yeri gelmişken; Hatayspor’a ev sahipliği yapan Mersinlileri ne kadar tebrik etsek az kalır. Atatürk’ün ‘Benim şahsi meselem’ dediği Hatay’ın bu zor zamanında Hatayspor’u bağırlarına bastılar. Volkan Demirel, Galatasaray’ı iyi analiz etmiş. Defansı ve orta sahayı kalabalık tutarak rakibinin pas trafiğini engellemeyi, bulduğu kontrataklarla da golü kovalamayı planlamış. Nitekim Erce’nin harika pasında Ribas’la bu golü de buldular. Icardi’nin ‘vuramadıkları’nı görünce; ‘Kral hafta içi biraz idmanlara mı katılsan ne yapsan ?!’ diye düşünmeden edemiyor insan. Galatasaray golü bulmak için Boey’le sağdan, Zaha ile soldan geldi ama ortaları Sabri (Sarıoğlu) reis ortası oldu. Beraberlik golü Erce’nin şanssızlığı ile geldi. Kerem her topta Icardi’yi arayıp arkadaşları da final paslarını yapamayınca bir kontrataktan golü yediler. Zaha çıkarken sinirlendin ama golün dışında hiç yoktun. Geçen seneki kadro bu Hatay’ı yenerdi. Bu yeniler; hem eskileri yerlerinden ettiler hem de onları aratıyorlar. Bu kayıp elbet bir gün olacaktı. Dersine iyi çalışan Volkan Demirel’i ve Hatayspor’u tebrik ederim.