Giriş
Kolay geçmesi öngörülen İstanbulspor maçındaki kadro için rotasyon yapılmış diyemeyiz. Baba olan (Tebrik ederiz. Allah analı babalı büyütsün) Nelsson yerine Kaan Ayhan ilk 11’deydi o kadar. Kalede benim gibi Günay’ı bekleyenler yanıldı. Ya Okan Buruk tercih etmedi ya da Muslera istemedi. Bence ikisi de yanlış. Maçın heman başında önce Kerem ‘Mertens gibi’ sonra Mertens ‘Icardi gibi’ vuramayınca Cim Bom maça galip başlayamadı. Sonra Mertens direğe takıldı. Bu pozisyonda Jensen parmaklarının ucuyla dokundu. Yahu Icardi oralardayken ne diye böyle işlere kalkıyorsunuz anlamıyorum ki? Verin ona santraya gidin. Randımansız giden maçta kazanılan penaltının kullanımı skandalla sonuçlandı.
Kerem ve Icardi’nin Messi ve Suarez fantezisi ellerinde patladı. ‘Vaaay be ?!’ dedirteceklerdi; ‘Bu ne yaa ?!’ dedirttiler. Oyuna sonradan girenler beklenen etkiyi ve farkı yaratmadı. Tete’yi izliyorsun değil mi Barış Alper? Bu yeteneğinle orada senin olman lazımdı. Bulduğun şansları harcama derim. Koskoca ikinci yarı akıllarda kalan tek pozisyon Kerem Demirbay’ın direkte patlayan şutu. Galatasaray ikinci golü bulamayınca İstanbulspor beraberlik için umutlandı ama puana gücü yetmedi. Üç puan çok iyi değil mi? Tabii ki evet! Ne seyrettiğime gelince; oyun keçiboynuzu kemirmek gibiydi. Bir gıdım tad alabilmek için koskoca boynuzu kemirmek zorundasınız ya işte öyle. O penaltı denemesi başarılı olsaydı keçiboynuzu yerine baklava yiyebilirdik ama olmadı. Bu temposuzluk daha ne kadar maç kazandırır bilemiyorum. Belki de her zaman puan için yeterli olur ama biz hep keçiboynuzu kemirmek istemiyoruz!
